شبکه بی سیم چیست؟ + مزایا و معایب شبکه Wireless

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چگونه گوشی هوشمند شما بدون هیچ کابلی به اینترنت متصل می‌شود؟ یا این که چگونه می‌توانید در یک کافی‌شاپ یا فرودگاه از شبکه وای‌فای استفاده کنید؟ شبکه‌های بی‌سیم، همان فناوری پشت پرده این معجزه دیجیتال هستند.
در دنیایی که سرعت و دسترسی اهمیت بالایی پیدا کرده است، شبکه‌های وایرلس به ما اجازه می‌دهند که از قید و بند کابل‌ها رها شویم و به‌راحتی به دنیای اطلاعات متصل باشیم. اما این فناوری چگونه کار می‌کند؟ آیا همه چیز در مورد آن مثبت است یا چالش‌هایی نیز وجود دارد؟
در این مقاله، شما را با دنیای شبکه‌ بی سیم آشنا خواهیم کرد؛ از اصول عملکرد و اجزای آن گرفته تا مزایا، معایب، و استانداردهای پیشرفته‌ای که زندگی دیجیتال ما را شکل می‌دهند.

اما قبل از آن اگر هنوز در مورد مفهوم شبکه و انواع آن اطلاعات کافی ندارید حتما مقاله شبکه چیست؟ آشنایی کامل با شبکه های کامپیوتری به زبان ساده را مطالعه کنید.

شبکه وایرلس یا بی سیم چیست؟

شبکه بی سیم به یک شبکه کامپیوتری گفته می‌شود که از امواج رادیویی (Radio Frequency یا RF) برای اتصال گره‌ها (Nodes) در شبکه استفاده می‌کند. شبکه‌های بی‌سیم به دلیل سهولت استفاده و کاربری گسترده، به یک راه‌حل محبوب برای خانه‌ها، مشاغل و شبکه‌های مخابراتی تبدیل شده‌اند.
با وجود این‌که شبکه‌های بی‌سیم تقریباً در تمام محیط‌های زندگی و کار ما حضور دارند، بسیاری از افراد همچنان نمی‌دانند این شبکه‌ها چگونه کار می‌کنند. به همین دلیل، پرسش “شبکه بی‌سیم چیست؟” به یکی از سوالات رایج تبدیل شده است. همچنین، مردم معمولاً تصور می‌کنند تمام فناوری‌های بی‌سیم معادل وای‌فای هستند، در حالی که این دو یکسان نیستند. اگرچه هر دو از امواج رادیویی استفاده می‌کنند، اما فناوری‌های بی‌سیم متنوعی مانند بلوتوث (Bluetooth)، زیگ‌بی (ZigBee)، LTE و 5G وجود دارند. در حالی که وای‌فای به یک پروتکل خاص بی‌سیم اشاره دارد که توسط مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) در استاندارد 802.11 تعریف شده است.

پیاده سازی شبکه بی سیم سیسکو

اگر با مفهوم شبکه‌های وایرلس آشنایی دارید، به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما این آموزش تصویری در مورد نحوه پیاده سازی شبکه بی سیم سیسکو را مشاهده نمایید تا هرچه سریعتر و راحت‌تر به دنیای شبکه‌های بی‌سیم سیسکو راه پیدا کنید.

مشاهده دوره

تفاوت بین شبکه‌های سیمی و بی‌سیم

تفاوت اصلی و آشکار میان شبکه‌های سیمی و بی‌سیم، نوع اتصال آنهاست. شبکه بی‌سیم امکان اتصال دستگاه‌ها به شبکه را بدون نیاز به کابل فراهم می‌کند و این آزادی را به کاربران می‌دهد که بدون محدودیت حرکت کنند. اما شبکه سیمی با استفاده از کابل‌هایی دستگاه‌ها را به شبکه متصل می‌کند. در ادامه به بررسی جزئی‌تر این تفاوت‌ها می‌پردازیم:

• شبکه‌های سیمی (Wired):
  • در شبکه سیمی، دستگاه‌ها از طریق کابل به شبکه متصل می‌شوند. این کابل‌ها معمولاً شامل کامپیوترهای رومیزی، لپ‌تاپ‌ها، اسکنرها و دستگاه‌های فروش هستند.
  • شبکه‌های سیمی مدرن معمولاً به صورت دوبلکس کامل (Full Duplex) عمل می‌کنند. یعنی می‌توانند به طور هم‌زمان اطلاعات را در هر دو جهت ارسال و دریافت کنند.
  • هر دستگاه در یک شبکه سیمی دارای کابل اختصاصی خود است که به شبکه متصل می‌شود.
• شبکه‌های بی‌سیم (Wireless):
  • در شبکه بی‌سیم، ارتباطات از طریق امواج رادیویی برقرار می‌شوند. این امواج به عنوان یک منبع مشترک عمل می‌کنند که بین تمام کاربران شبکه و حتی دستگاه‌های دیگر در همان باند رادیویی به اشتراک گذاشته می‌شود.
  • شبکه‌های بی‌سیم نمی‌توانند به صورت هم‌زمان داده‌ها را ارسال و دریافت کنند (نیمه‌دوبلکس یا Half Duplex هستند).
  • کاربران شبکه بی‌سیم باید نوبت خود را برای ارسال داده رعایت کنند و تمام ترافیک شبکه برای همه کاربران قابل شنیدن است.
  • به دلیل این ویژگی‌ها، شبکه‌های بی‌سیم نیازمند تدابیر امنیتی خاصی هستند تا اطلاعات کاربران محافظت شود.

مزایای شبکه Wireless

1. راحتی و سهولت استفاده:
   یکی از برجسته‌ترین مزایای شبکه بی سیم این است که نیازی به کابل‌کشی‌های زمان‌بر و پرهزینه ندارد. کاربران به‌راحتی می‌توانند دستگاه‌های خود را به شبکه متصل کنند، بدون نگرانی از اینکه کابل کافی دارند یا پریزهای مناسب در دسترس است.
2. قابلیت جابه‌جایی و آزادی حرکت:
   کاربران می‌توانند در محیط حرکت کنند و همچنان متصل به شبکه باقی بمانند. این ویژگی به‌خصوص در محیط‌های کاری مانند انبارها، بیمارستان‌ها، و شرکت‌های بزرگ که کارکنان نیاز به جابه‌جایی دارند بسیار مفید است.
3. افزایش بهره‌وری:
   شبکه‌های وایرلس دسترسی سریع و آسان به منابع مشترک، اینترنت، و اطلاعات را برای کاربران فراهم می‌کنند. این دسترسی آسان، همکاری تیمی را تسهیل کرده و به افزایش سرعت انجام کارها کمک می‌کند.
4. نصب و راه‌اندازی آسان‌تر:
   در مقایسه با شبکه‌های کابلی که به کابل‌کشی دقیق و سخت‌افزارهای متعدد نیاز دارند، نصب یک شبکه وایرلس به تجهیزات کمتری نیاز دارد و در زمان کوتاهی قابل انجام است. این ویژگی باعث می‌شود راه‌اندازی شبکه در محیط‌های موقتی یا جدید ساده باشد.
5. گسترش‌پذیری بالا:
   افزودن دستگاه‌های جدید به شبکه‌های وایرلس بسیار راحت‌تر است. کاربران تنها با وارد کردن اطلاعات شبکه (مانند رمز عبور) می‌توانند به شبکه متصل شوند، بدون اینکه نیاز به تغییر زیرساخت‌های شبکه باشد.
6. صرفه‌جویی در هزینه‌ها:
   با حذف نیاز به کابل‌کشی‌های گسترده و تجهیزات اضافی، هزینه‌های مربوط به طراحی و پیاده‌سازی شبکه به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. این صرفه‌جویی به‌خصوص در پروژه‌های بزرگ‌تر مشهودتر است.
7. اتصال به دستگاه‌های متعدد:
   یک شبکه وایرلس می‌تواند هم‌زمان به چندین دستگاه خدمات دهد، از لپ‌تاپ‌ها و گوشی‌های هوشمند گرفته تا پرینترها، دوربین‌های مداربسته، و حتی دستگاه‌های IoT.
8. دسترسی عمومی و راحت‌تر:
   بسیاری از مکان‌های عمومی مانند کافی‌شاپ‌ها، فرودگاه‌ها و هتل‌ها از شبکه بی سیم برای ارائه اینترنت به مشتریان استفاده می‌کنند. این دسترسی آسان به کاربران امکان می‌دهد که در هر مکانی به اینترنت متصل باشند.

معایب شبکه Wireless

1. چالش‌های امنیتی:
   با وجود پیشرفت در فناوری‌های رمزگذاری و امنیت، شبکه وایرلس همچنان در معرض تهدیداتی نظیر هک، حملات سایبری، و سرقت اطلاعات قرار دارند. اگر شبکه به‌درستی ایمن نشود، افراد غیرمجاز ممکن است بتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. برای جلوگیری از این مشکلات، استفاده از پروتکل‌های امنیتی مانند WPA3 ضروری است.
2. کیفیت و پایداری سیگنال:
   سیگنال‌های وایرلس ممکن است تحت تأثیر موانع فیزیکی مانند دیوارها، تجهیزات فلزی یا حتی سایر دستگاه‌های الکترونیکی قرار بگیرند. این مسئله می‌تواند باعث افت سرعت یا قطع اتصال شود. در مکان‌های بزرگ یا با تراکم بالا، استفاده از تقویت‌کننده‌های سیگنال یا نقاط دسترسی اضافی ضروری است.
3. پهنای باند و ازدحام:
   شبکه وایرلس از پهنای باند محدودی برخوردارند که بین کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود. در محیط‌هایی که تعداد کاربران زیاد است (مانند هتل‌ها یا کنفرانس‌ها)، سرعت و کارایی شبکه ممکن است کاهش یابد. این مشکل به‌خصوص زمانی مشهود است که کاربران نیاز به فعالیت‌های با پهنای باند بالا مانند استریم ویدیو دارند.
4. مصرف انرژی بالا:
   دستگاه‌های متصل به شبکه‌های وایرلس معمولاً باتری بیشتری مصرف می‌کنند، چرا که نیاز به ارسال و دریافت مداوم سیگنال دارند. این موضوع به‌ویژه در دستگاه‌های کوچک و قابل‌حمل مانند گوشی‌های هوشمند می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
5. تداخل با سایر دستگاه‌ها:
   بسیاری از شبکه‌های وایرلس در باندهای فرکانسی عمومی (مانند 2.4GHz) کار می‌کنند که توسط دستگاه‌های متعددی مانند بلوتوث، مایکروویو، و حتی دستگاه‌های IoT استفاده می‌شوند. این اشتراک فرکانس ممکن است باعث تداخل و کاهش کیفیت سیگنال شود.
6. محدوده پوشش‌دهی محدود:
   شبکه بی سیم معمولاً محدوده پوشش‌دهی کمتری نسبت به شبکه‌های کابلی دارد. اگر کاربران از نقطه دسترسی (Access Point) فاصله بگیرند، کیفیت اتصال کاهش یافته یا به‌کلی قطع می‌شود. در فضاهای بزرگ، استفاده از چندین نقطه دسترسی یا فناوری‌هایی مانند Mesh ضروری است.
7. سرعت کمتر نسبت به شبکه‌های کابلی:
   اگرچه فناوری‌های وایرلس پیشرفته مانند Wi-Fi 6 سرعت بالایی ارائه می‌دهند، اما همچنان شبکه‌های کابلی در انتقال داده‌های حجیم یا پایداری در اتصالات حساس (مانند بازی‌های آنلاین) عملکرد بهتری دارند.
8. هزینه‌های نگهداری و ارتقاء:
   با اینکه نصب اولیه شبکه‌های وایرلس ارزان‌تر است، هزینه‌های مربوط به نگهداری، ارتقاء تجهیزات، و اطمینان از امنیت شبکه می‌تواند قابل‌توجه باشد.
9. وابستگی به شرایط محیطی:
   شرایط آب‌وهوایی یا وجود دستگاه‌های مزاحم در محیط می‌تواند روی عملکرد شبکه‌های وایرلس تأثیر منفی بگذارد. این مشکل در شبکه‌های فضای باز یا مناطقی با شرایط نامناسب جوی بیشتر دیده می‌شود.

شبکه‌های وایرلس با وجود مزایای فراوان خود، از جمله راحتی، گسترش‌پذیری، و کاهش هزینه‌های نصب، دارای چالش‌هایی نظیر امنیت، کیفیت سیگنال، و مصرف انرژی هستند. با شناخت این مزایا و معایب، می‌توانید تصمیم بهتری در مورد پیاده‌سازی و استفاده از این فناوری بگیرید و از امکانات بی‌نظیر آن بهره‌مند شوید.

انواع شبکه بی سیم

شبکه‌های بی سیم به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام برای یک محدوده یا کاربرد خاص طراحی شده‌اند. مهم‌ترین انواع این شبکه‌ها عبارتند از:

1. شبکه محلی بی‌سیم (LAN)

یک شبکه محلی (Local Area Network یا LAN) نوعی شبکه کامپیوتری است که در یک مکان خاص مانند یک ساختمان اداری پیاده‌سازی می‌شود. این شبکه می‌تواند انواع دستگاه‌ها از جمله کامپیوترها، پرینترها و تجهیزات ذخیره‌سازی را به هم متصل کند.
در شبکه بی سیم محلی (Wi-Fi LAN)، اتصال از طریق امواج رادیویی برقرار می‌شود. اجزای اصلی این شبکه‌ها عبارتند از: سوئیچ‌ها، نقاط دسترسی (Access Points)، روترها، دیوارهای آتش و کابل‌های اترنت.

2. شبکه شخصی بی‌سیم (PAN)

یک شبکه شخصی (Personal Area Network یا PAN) به یک شبکه متمرکز اشاره دارد که برای دستگاه‌های یک فرد در یک مکان خاص طراحی شده است.
دستگاه‌هایی مانند کامپیوترها، گوشی‌ها، کنسول‌های بازی یا سایر دستگاه‌های جانبی می‌توانند بخشی از یک PAN باشند. بلوتوث شناخته‌شده‌ترین فناوری برای ایجاد شبکه‌های PAN است.

3. شبکه شهری بی‌سیم (MAN)

شبکه شهری (Metropolitan Area Network یا MAN) یک شبکه کامپیوتری است که یک شهر یا منطقه جغرافیایی کوچک مانند دانشگاه یا پردیس‌های بزرگ را پوشش می‌دهد.

• اندازه این شبکه بزرگ‌تر از LAN است و می‌تواند چندین کیلومتر مربع را پوشش دهد.
• سازمان‌های بزرگ یا دانشگاه‌ها معمولاً از MAN برای مدیریت سیستم‌های حیاتی مانند تهویه مطبوع و سیستم‌های برقی استفاده می‌کنند.

4. شبکه گسترده بی‌سیم (WAN)

یک شبکه گسترده (Wide Area Network یا WAN) مساحت بسیار بزرگی مانند شهرها، ایالت‌ها یا حتی کشورهای مختلف را پوشش می‌دهد. اینترنت بزرگ‌ترین نمونه WAN است.
شبکه‌های WAN می‌توانند شامل شبکه‌های کوچک‌تر مانند LAN و MAN نیز باشند. فناوری‌های سلولی مانند LTE و 5G شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های بی‌سیم WAN هستند.

اجزای تشکیل‌دهنده یک شبکه بی‌سیم

شبکه بی سیم برای عملکرد صحیح خود به اجزای متعددی نیاز دارد که هر یک وظیفه‌ای خاص را در برقراری، مدیریت و بهینه‌سازی ارتباطات ایفا می‌کنند. در ادامه به‌طور جامع و تفصیلی اجزای مختلف یک شبکه وایرلس توضیح داده می‌شود:

1. کلاینت‌ها (Clients)

کلاینت‌ها به دستگاه‌های نهایی گفته می‌شود که کاربران برای دسترسی به شبکه بی سیم از آنها استفاده می‌کنند. این دستگاه‌ها شامل انواع سخت‌افزارها و گجت‌های هوشمند هستند که هر کدام به واسطه قابلیت اتصال بی‌سیم خود، به شبکه متصل می‌شوند.

انواع کلاینت‌ها:

• دستگاه‌های قابل حمل: گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، و لپ‌تاپ‌ها که امکان جابجایی و اتصال از هر نقطه در محدوده شبکه را فراهم می‌کنند.
• دستگاه‌های ثابت: کامپیوترهای رومیزی، تلویزیون‌های هوشمند، و کنسول‌های بازی که معمولاً در مکان مشخصی قرار دارند اما همچنان می‌توانند به شبکه بی سیم متصل شوند.
• دستگاه‌های IoT (اینترنت اشیا): دستگاه‌های کوچکی مثل ترموستات‌های هوشمند، دوربین‌های نظارتی، و اسپیکرهای هوشمند که برای تبادل داده از شبکه بی‌سیم استفاده می‌کنند.

ویژگی‌ها و چالش‌ها:

• تحرک‌پذیری (Mobility): کاربران می‌توانند بدون محدودیت مکانی در محدوده پوشش شبکه حرکت کنند.
• امنیت: کلاینت‌ها نیاز به احراز هویت دارند تا از دسترسی غیرمجاز به شبکه جلوگیری شود.

2. نقاط دسترسی (Access Points یا AP)

نقاط دسترسی، دستگاه‌هایی هستند که به عنوان رابط میان کلاینت‌ها و شبکه عمل می‌کنند. این دستگاه‌ها نام شبکه (SSID) را تبلیغ کرده و اتصال کاربران را به شبکه محلی (LAN) تسهیل می‌کنند.

وظایف و عملکرد:

• پخش SSID: AP‌ها با ارسال سیگنال‌های رادیویی، شبکه بی‌سیم را به کاربران معرفی می‌کنند.
• مدیریت اتصال: AP اطلاعاتی درباره کلاینت‌ها جمع‌آوری کرده و به آنها اجازه اتصال می‌دهد.
• انتقال داده: AP به عنوان پلی عمل می‌کند که داده‌های کلاینت‌ها را به شبکه سیمی (LAN) یا اینترنت منتقل می‌کند.

ویژگی‌های پیشرفته:

• پشتیبانی از چندین کلاینت: یک نقطه دسترسی می‌تواند به ده‌ها یا حتی صدها دستگاه متصل شود، اگرچه تعداد زیاد کاربران ممکن است منجر به کاهش عملکرد شود.
• استانداردهای پیشرفته: APها معمولاً از استانداردهای مدرن مانند Wi-Fi 6 برای ارائه سرعت بیشتر و کارایی بالاتر پشتیبانی می‌کنند.
• امنیت و رمزگذاری: AP‌ها معمولاً از پروتکل‌های امنیتی مانند WPA2 یا WPA3 برای محافظت از داده‌های کاربران استفاده می‌کنند.

3. کنترل‌کننده شبکه بی‌سیم (Wireless Controller)

این دستگاه‌ها معمولاً در شبکه بی سیم بزرگ‌تر و پیچیده‌تر یافت می‌شوند. کنترل‌کننده‌های شبکه، وظیفه مدیریت مرکزی چندین نقطه دسترسی را بر عهده دارند.

وظایف اصلی:

• مدیریت مرکزی: امکان کنترل و تنظیم تمامی نقاط دسترسی از یک مکان واحد.
• بهینه‌سازی شبکه: کنترل‌کننده‌ها به بهینه‌سازی استفاده از پهنای باند و تخصیص منابع کمک می‌کنند.
• امنیت پیشرفته: نظارت بر فعالیت کاربران و اجرای سیاست‌های امنیتی.

4. روترهای بی‌سیم (Wireless Routers)

روترها دستگاه‌هایی هستند که داده‌ها را میان شبکه‌های مختلف منتقل می‌کنند. در شبکه بی سیم کوچک (مانند شبکه‌های خانگی)، روتر بی‌سیم معمولاً به‌عنوان نقطه دسترسی نیز عمل می‌کند.

ویژگی‌ها:

• ارتباط اینترنت: روتر به اینترنت متصل می‌شود و این اتصال را در میان کلاینت‌ها به اشتراک می‌گذارد.
• تقسیم شبکه: امکان ایجاد چندین شبکه داخلی یا شبکه میهمان را فراهم می‌کند.

5. سوئیچ‌ها (Switches)

سوئیچ‌ها بیشتر در شبکه‌های سیمی استفاده می‌شوند، اما در شبکه‌های بی‌سیم نیز به‌صورت غیرمستقیم حضور دارند. نقاط دسترسی از طریق سوئیچ‌ها به شبکه سیمی متصل می‌شوند.

وظایف:

• اتصال نقاط دسترسی: سوئیچ‌ها، نقاط دسترسی را به شبکه مرکزی متصل می‌کنند.
• مدیریت ترافیک: سوئیچ‌ها ترافیک داده را بین نقاط مختلف شبکه هدایت می‌کنند.

6. دیوارهای آتش (Firewalls)

برای محافظت از شبکه بی سیم در برابر حملات خارجی، از دیوارهای آتش استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها:

• جلوگیری از دسترسی غیرمجاز: دیوار آتش از اتصال کاربران غیرمجاز یا بدافزارها به شبکه جلوگیری می‌کند.
• نظارت بر ترافیک: ترافیک ورودی و خروجی به‌صورت مداوم رصد می‌شود.

7. آنتن‌ها

آنتن‌ها اجزایی هستند که در نقاط دسترسی و روترها استفاده می‌شوند تا سیگنال‌های بی‌سیم را تقویت و در فضا منتشر کنند.

انواع آنتن‌ها:

• آنتن‌های همه‌جهته: سیگنال را به‌صورت یکنواخت در تمام جهات منتشر می‌کنند.
• آنتن‌های جهت‌دار: سیگنال را در یک جهت خاص تقویت می‌کنند.

تمام اجزای ذکر شده باید به‌صورت هماهنگ عمل کنند تا شبکه بی سیم عملکرد بهینه‌ای داشته باشد. هرگونه نقص در یکی از این اجزا می‌تواند عملکرد کل شبکه را مختل کند.

شبکه‌های Wi-Fi چگونه کار می‌کنند؟

شبکه‌های Wi-Fi داده‌ها را از طریق امواج رادیویی ارسال و دریافت می‌کنند. فرایند ارتباط در این شبکه‌ها شامل چند مرحله اصلی است:

1. انتشار سیگنال توسط نقطه دسترسی:
   نقطه دسترسی به طور مداوم سیگنال‌هایی به نام Beacon ارسال می‌کند که حاوی اطلاعات شبکه هستند. این سیگنال‌ها به کاربران اعلام می‌کنند که یک شبکه برای اتصال در دسترس است.
2. اتصال و احراز هویت کاربران:
   دستگاه‌های کاربران سیگنال‌ها را دریافت کرده و پس از ارسال اطلاعات احراز هویت (مانند رمز عبور)، به شبکه متصل می‌شوند.
3. انتقال داده‌ها:
   داده‌های کاربران به امواج رادیویی تبدیل شده و از طریق AP به مقصد ارسال می‌شوند. این داده‌ها پس از دریافت دوباره به فرمت دیجیتال تبدیل شده و به شبکه داخلی یا اینترنت ارسال می‌شوند.

استانداردهای Wi-Fi

فناوری Wi-Fi بر اساس استانداردهای تعریف‌شده توسط IEEE توسعه یافته است. مهم‌ترین استانداردهای Wi-Fi عبارتند از:

• 802.11a: اولین استاندارد در باند 5GHz.
• 802.11b: ارائه سرعت بیشتر در باند 2.4GHz.
• 802.11g: استفاده از فناوری OFDM برای افزایش کارایی.
• 802.11n: پشتیبانی از باندهای 2.4GHz و 5GHz و معرفی فناوری MIMO.
• 802.11ac: توسعه قابلیت‌های 5GHz با سرعت بیشتر.
• 802.11ax (Wi-Fi 6): جدیدترین استاندارد با بهره‌وری بالا در استفاده از فرکانس‌ها.

حالت‌های اتصال شبکه Wi-Fi

شبکه‌های Wi-Fi می‌توانند در حالت‌های مختلفی کار کنند که شامل موارد زیر است:

1. حالت زیرساختی (Infrastructure Mode):
   رایج‌ترین حالت که در آن یک AP برای مدیریت ارتباطات میان کلاینت‌ها استفاده می‌شود.
2. حالت Ad Hoc:
   در این حالت دستگاه‌ها مستقیماً و بدون AP به یکدیگر متصل می‌شوند.
3. Wi-Fi Direct:
   نسخه پیشرفته Ad Hoc که اغلب برای اتصال دستگاه‌هایی مانند تلویزیون به گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شود.
4. نقطه دسترسی عمومی (Hotspot):
   شبکه‌هایی که در مکان‌های عمومی مانند کافی‌شاپ‌ها و فرودگاه‌ها برای دسترسی آسان به اینترنت ارائه می‌شوند.

جمع‌بندی، آنچه تا اینجا در مورد شبکه بی سیم چیست آموختیم!

شبکه‌های وایرلس، دنیای ارتباطات را متحول و امکان دسترسی آسان به اینترنت و منابع را در هر مکانی فراهم کرده‌اند. با این حال، محدودیت‌هایی مثل امنیت و پایداری سیگنال نیز وجود دارد که باید هنگام انتخاب این نوع شبکه مدنظر قرار گیرند. با توجه به نیازها و امکانات موجود، می‌توانید بهترین نوع شبکه را برای خانه یا کسب‌وکار خود انتخاب کنید. در این میان برای دریافت اطلاعات بیشتر و یا مشاوره رایگان در انتخاب بهترین نوع شبکه با توجه به نیاز شما، می‌توانید با کارشناسان فنی ما در تتیس نت تماس بگیرید.
پس اگر به دنبال راحتی، سرعت، و قابلیت جابه‌جایی هستید، شبکه وایرلس گزینه‌ای مناسب برای شماست. اما فراموش نکنید که امنیت و کیفیت سیگنال را نیز در نظر بگیرید!